22 mei 🏡Zarequiqui - Puente de Reina 🥾12,9 km⏱️5,5 u ⬅️90,4 km➡️676,6 km. Na een paar dagen in het dorpje hangen hebben we een nieuw plan. De kinderen en ik lopen en Maarten neemt een taxi tot onze volgende rustplaats.
Maatje is nog steeds echt beroerd maar de koorts zakt en wij willen graag weer doorlopen. Nooit gedacht dat mijn kinderen dat zouden zeggen... Ik vind het wel spannend om alleen als moeder verder te lopen met de kinderen maar voel me ook heerlijk krachtig, ik kan dit natuurlijk. Ik kies een kilometer of 11 uit en boek in Puente de Reina een kamer in een hotelletje waar we met zijn vieren kunnen slapen. Dag 8, Om 08.00 u in de ochtend heb ik drie tassen gepakt, waterzakken gevuld en trekken we de deur achter ons dicht. We laten Maatje achter in de lege slaapzaal, om 12.00 u rijdt hij met een taxi naar de volgende plaats. Eigenlijk vinden de kinderen de onverdeelde aandacht wel even fijn en ook ik kan me even helemaal overgeven aan mijn moederrol om er voor twee kinderen te zijn onderweg. We zien uitgestrekte velden, Pamplona ver beneden ons, leggen op elk stenenmannetje een steentje en lopen van speeltuin naar speeltuin in elk dorpje waar we doorheen wandelen. Nog steeds krijgen we complimenten van mede pelgrims in alle nationaliteiten. Australiërs, Japanners, Chinezen, Fransen, Nieuw-Zeelanders. Halverwege de dag krijgen we het echt warm, het is zo'n 20 graden en de zon brandt lekker. We staan met zijn drieën midden in het pad in ons onderbroek om ons om te kleden in korte broeken. Heerlijk bevrijd lopen we weer verder en ik geniet. Joes vindt wilde tijm (hoe weet hij wat dat is? Ik zou het niet herkennen) en Annabloem weet hoe je van groeiend koren kauwgom maakt. Ik ben, ook de volgende dag als we ditzelfde trucje uithalen, super trots. Ik merk zelf dat ik aan het 'herkauwen' ben en dat is met Annabloem hetzelfde. Ze begint over moeilijkheden in haar vriendschappen, over buitensluiten, over haar wens het voor iedereen goed te doen, en we hebben het erover dat ieder zijn eigen pad heeft, zijn eigen lessen te leren en dat je wel kan helpen maar niet redden. Annabloem kan het leed van de wereld om zich heen op zich nemen en ik gun haar dat ze dat wat losser kan inzien. En hier hebben we zo'n fijn gesprek over! We hebben twee leuke dagen. We zien een slang die voor ons de weg over steekt waarvan ik natuurlijk roep dat hij echt niet giftig is. We komen een podium tegen waar we optreden voor niemand (zie onze liedjes tip onder aan de blog), we ontmoeten twee Fransen die voor ons een liedje op de ukalille spelen, we zetten onze naam in een tunnel vol Grafitty en zijn dolblij als we vandaag na 14 km Maatje kunnen knuffelen. Hij knapt gelukkig op en misschien loopt hij morgen alweer mee. Ruim 100 km in de benen, wat is dit een bijzondere reis. Onze liedjes tips vandaag: Joes: 'Noodgeval' van Goldband, Annabloem: 'Verleden Tijd' van Flemming en Stefanie: 'Follow the Sun' van Xavier Rud'.
📅 22 mei 🏡Zarequiqui - Puente de Reina 🥾12,9 km⏱️5,5 u ⬅️90,4 km➡️676,6 km
📅 23 mei 🏡Puente de Reina - Lorca 🥾13,2 km⏱️6 u ⬅️ 103,6 km➡️663,4 km
Reactie plaatsen
Reacties
Lief vriendinnetje,
Wat beleven jullie weer een hoop avonturen.
Met helaas (vooral voor Maart) deze dagen diepe dalen. Hopelijk zijn er wat kleine lichtpuntjes, genieten jullie van de kleine dingen en zit het af en toe gewoon even tegen. Na regen komt altijd ook weer zonneschijn!
En dan de mooie gesprekken met je dochter, hoe waardevol. Mooi dat dit kan ontstaan door jullie wandelavontuur met ruimte hiervoor. Hoop dat er nog meer mooie gesprekken volgen over de essentie van het leven.
Heel veel sterkte en heel veel plezier weer de komende dagen ❤️🍀🙏
Liefs
Lieve Stefanie Maarten Annebloem en Joes
Jeetje wat krachtig dat jullie met z’n drieën hebben gelopen. En niet fijn dat je ziek bent geweest Maarten. Ik heb het verhaal hiervoor niet gelezen. Zal kijken of ik het kan vinden.
Ontzettend fijn om mee te lezen hoe het jullie gaat. Vriendin van me in Nederland zag op fb je bericht in de Santiago ned je bericht en vroeg of jullie dit waren. Had natuurlijk verteld over jullie, zulke lieve mensen.
Hartverwarmend hoe Maarten en Annebloem en Joes achter mij en Aster kwamen rennen om afscheid ( voor de tijd) nemen. En de geweldige foto lieten zien.
Ik hoop en Aster ook dat we jullie nog gaan zien. Ik loop nu een weekje denk ik alleen weer en geniet van alles om me heen.
Aster haar dochter is er nu voor een weekje.
En ik kreeg net vanmijn oudste zoon Tim te horen dat hij en misschien met zijn oudste zoon Sil een weekje wil meelopen. M’n hart is open en stroomt vol liefde.
Lijkt me fantastisch om samen met hun te lopen.
Hartegroet Ingrid ❤️