Grot op de berg

Gepubliceerd op 31 december 2023 om 12:55

Na een heerlijke tijd in de Algarve met familie zijn we weer terug in Rabacal waar de school van de kinderen staat. De camping is nog steeds een modderpoel en we besluiten een huis te huren voor de wintermaanden. Een van onze gevoelens bij het voorbereiden van de reis was om op verschillende plekken ankertjes te slaan zodat we niet gejaagd door het leven reizen en even kunnen landen. Ervaringen opdoen, projecten aangaan noemen wij het, en het goede hiervan meenemen in onze rugzak als we weer verder gaan.

 

Omdat de school fijn is voor de kinderen blijven we hier nog een paar maanden en huren we een huis. In een klein dorpje bovenop een berg. Een echt Portugees, 1000 jaar oud, huis met kleine ramen en geen verwarming. Het is even inkomen, want hier in midden Portugal is het best fris. We verdrijven de kou door als een dolle twee houtkachels tegelijk te stoken en we kopen een ont-vochtiger nadat zelfs onze kleren en bedden klam zijn van al het vocht dat uit de meters dikke muren trekt. We zijn een beetje in de war. Stilstaan is echt even anders. We zijn super in nieuwe avonturen, creatief in de uitdagingen die we tegen komen en sterk als team in 'overleven', maar het 'gewone leven' laat ons ook zien waar we aan te werken hebben. Het is nou eenmaal makkelijker om in een heerlijk zonnetje in de ochtend buiten op het gras yoga te doen dan in de vrieskou binnen in huis met tl licht... Maar ik weet wel dat er maar één manier is en dat is erdoorheen gaan. Het aangaan van alles waar ik voor weg wil lopen. En langzaam daalt het in. Portugal is een heerlijk land met veel lieve mensen. Iedereen laat elkaar zijn ding doen en dat voelt erg vrij. We krijgen een zak kerstversiering te leen voor de kerstboom, vanavond op oudejaarsavond staat een dinertje klaar van een Russische vriendin die zich in Portugal heeft gevestigd en we komen net van het strand waar we met camping vrienden op een kampvuurtje marshmallows hebben geroosterd. Ik was het vrije gevoel even kwijt maar langzaam voel ik weer de ruimte, wat een bijzonder bevoorrecht leven is dit. Nog een paar uur is het 2023. Wat een jaar....

Duivisjes Algarve
Chanca kerst

Reactie plaatsen

Reacties

Henri
een jaar geleden

Wat heerlijk voor je, weer even fysiek kontakt met mamma en nichten. Hoop dat 2024 je meer rust brengt maar de weg is nog lang. Groet aan Maarten en de kids.

Isabel
10 maanden geleden

Hoe is het nu bij jullie?