We hebben vandaag maar 12 kilometer voor de boeg en we zijn een beetje brak van een onrustige nacht, maar zo stil als Maatje loopt te ploegen klopt niet. Hij is toch weer niet fit. Hij is bleek en koortsig als we aankomen In het dorpje Cardenuela de Riopico.
Maarten duikt in bed waar de koorts stijgt. De moed zakt me nu echt even in de schoenen. Ik was er zo van overtuigd dat hij weer fit was en we hadden de spirit zo nodig met elkaar, wat is hier aan de hand? Ik voel me ontheemd, ik ben bang dat dit ernstig is, wat moeten we nu weer doen? En hoe shit is dit ook weer voor de kindjes, moeten we ons weer zien te vermaken, wat een onrust. Hoe veerkrachtig zijn we met elkaar? Een koortsige nacht volgt. We hebben de taxi om 08.00 u naar Burgos, gelukkig een grote stad met een ziekenhuis. Ik ontbijt om 07.00 u even met de kindjes en loop even naar buiten omdat ik mijn tranen niet meer kan inhouden. Ik mis een arm om me heen, iemand die zegt wat we nu moeten doen, iemand die zich even over de kinderen ontfermd, iemand die zegt dat het echt niet ernstig is en alles goed komt. Ik spreek mezelf toe 'kom op nog even sterk zijn vandaag'. Om 08.30 u zijn we in het ziekenhuis. We wachten en wachten. We eten een klef broodje uit de automaat. De pilgrimsfamily is even gevloerd. Maarten krijgt een infuus paracetamol en er worden genoeg buisjes bloed afgenomen om hem van boven tot onder te controleren. Om 12.30 lopen we het ziekenhuis weer uit. Bloed was gelukkig goed en daar ben ik echt heel erg opgelucht over. De arts geeft twee verschillende nieuwe anti biotica kuren mee, ook hier is het vermoeden dat iets in het voedsel voor een (Salmonella?) bacterie heeft gezorgd. De dosis was te laag van de vorige kuur of misschien niet de juiste antibiotica. Het blijft gissen en ik ben er nog niet helemaal gerust op, maar gas erop dan maar met die tas vol medicijnen die ik bij de pharmacy voor hem haal. Maatje weer in bed en de kindjes en ik gaan na een bezoekje aan de Cathedral van Burgos een lekker taartje eten. We blijven de komende dagen maar weer stilstaan. Mijn moeder herhaalt de wijze woorden 'de rust bewaren als het moeilijk wordt' dus dat doen we maar gewoon. Morgen weer een nieuwe dag.
📅 07 juni 🏡 San Juan de Ortega - Cardenuela de Riopico 🥾12,1km⏱️ 6 u ⬅️269 km➡️ 498km
📅 08 juni 🏡 Cardenuela - Burgos 🚕13,6 km⏱️0,5 u ⬅️ 282,6km➡️484,4 km
Reactie plaatsen
Reacties
Hai lieve schatten! Precies gisteren dacht ik: dit weekend eens rustig de verhalen van Steefie van de afgelopen weken lezen... Misschien voelde ik die knuffel die je nodig had ;-).
Wat vervelend dat Maattie zo ziek is. Ik hoop dat het snel heel veel beter met hem gaat. Ik stuur jullie heel veel liefde en fijne energie. En dikke dikke knuffels!
En ik ben ook enorm trots op jou, Steef. En op Maarten. En ook megatrots op Annabloem en Joes. Wat zijn jullie dapper en stoer. Lieve Annie, er is altijd weer een mooie wandelstok voor jou! Xxxx
Lieve Stefanie, Maarten, Annabloem en Joes. Wat een vervelend nieuws. Nu wordt het wel moeilijk om de spirit en veerkracht te behouden. Ik leef met jullie mee én steek een kaarsje op voor Maarten en jullie. Wat vreemd, dat ze het op voedselvergiftiging houden. Jullie hebben er toch ook van gegeten? Beterschap voor Maarten en blijf genieten. Ook hier komen jullie doorheen. Liefs van Ineke