Een maand onderweg. Alles achter gelaten en voor onbepaalde tijd en onbepaalde bestemmingen op pad. Met camperbus en fietsen.
Het is zo ontzettend spannend en mooi tegelijk. We zijn, na een tussenstop in Parijs en een weekendje Marseille, een maandje in de Auvergne in midden Frankrijk neer gestreken om even te landen. Eigenlijk om nog steeds te vertrekken want we zitten elke dag op de enige wifi plek in de schuur van de boerderij waar we kamperen allerlei administratie te regelen. Ons hoofd is nog aan het opruimen. Maar gaandeweg de maand voelen we steeds meer ruimte. Ruimte om in de ochtendzon yoga te doen (en zelfs een kinderyogalesje te geven), een brood proberen te bakken op de bbq, naar de bakker zes kilometer verderop te fietsen. We 'ont' allessen. Los komen van school, van vriendjes, van ons eigen bed, wc en douche, van kasten vol spullen. Van een regelmatig leven vol met zekerheden. 1 april 2023 zijn we met onze camper vertrokken, met inmiddels een dochter van 9 en een zoon van 5 jaar. Zonder doel of bestemming. Niet perse de mooiste plekken van de wereld willen zien maar leven in het moment, voelen wat goed voelt of wat de volgende stap zal zijn. En in die maand dat we weg zijn is een klein zaadje ontkiemd om de pelgrimstocht Santiago de Compostella te gaan wandelen. 784 kilometer met grote en kleine beentjes, langs velden en akkers, met velen in slaapzalen en vast grote blaren. Maar we voelen het, dit is zó ons plan, we gaan dit doen. Half mei willen we starten. We hebben nog geen kilometer in de benen dus nog twee weken om te trainen.
Reactie plaatsen
Reacties